• 17 december: Askasleikir

    Askasleikir

    Nummer zes, Schalenlikker
    was altijd opgefokt.
    Vanonder de bedden
    stak hij zijn lelijke hoofd.

    En wanneer de schalen neergezet werden
    voor kat en hond,
    slingerde hij zich erheen om ze te vangen
    en ze leeg te likken op de grond.

    lees verder
  • 16 december: Pottaskefill

    Pottaskefill

    De vijfde Pottenschraper,
    was een merkwaardige kerel.
    Wanneer de kinderen de korstjes kregen,
    klopte hij op de deur.

    Ze renden om te kijken
    of de gast er al vandoor was.
    Dan haastte hij zich naar de potten
    en haalde zijn goede prijs.

    lees verder
  • 15 december: Þvörusleikir

    Þvörusleikir

    De vierde, Lepellikker
    was vreselijk dun.
    En oh, wat was hij blij,
    als de kok even vetrok.

    Dan haastte hij zich als de bliksem
    om de lepel de grijpen,
    en hield haar met beide handen,
    omdat ze soms glad was.

    lees verder
  • 14 december: Stúfur

    Stúfur

    Kleintje was nummer drie,
    een mannetje kort van stuk.
    Hij laat geen kans onbenut
    voor een veeg uit de pan.

    Terwijl hij ermee vandoor gaat,
    schraapt hij er nog wat stukjes uit,
    een beetje aangebrand misschien,
    langs de rand, hier en daar.

    lees verder
  • 13 december: Giljagaur

    Giljagaur

    Gulzige Gijs was de tweede,
    met zijn grijze hoofd.
    Hij gleed door een kloof naar beneden,
    en schoot zo de koeienstal in.

    Hij verstopte zich in de hokken,
    en stal het schuim van de melk,
    terwijl de boerin
    aan het praten was met de boer.

    lees verder
  • 12 december: Stekkjastaur

    Stekkjastaur

    De eerste van hen was Springstok.
    Hij kwam stijf als een plank,
    jagend op de schapen van de herders,
    zo veel hij maar kon.

    Hij wilde de ooien melken,
    maar dat viel nog niet mee.
    Zijn stijve knieen
    - ze verhinderden het.

    lees verder
  • Jólasveinarnir: de 13 kerstmannen van IJsland

    Luister naar mijn verhaal
    van een stel kwajongens,
    die ons vroeger bezochten
    op onze boerderijen thuis.

    Ze kwamen uit de bergen,
    zoals jullie vast wel weten.
    in een lange stoet
    naar de erven in het dal beneden.

    Grýla was hun moeder
    zij gaf hen trollenmelk.
    Hun vader was Leppalúði,
    Een werkelijk walgelijk stel.

    Ze werden de Joeltijdjongens genoemd,
    met het joelfeest kwamen ze.
    Altijd een voor een,
    nooit twee of drie.

    Met dertienen waren ze,
    Deze kleine heren.
    Ze wilden niet komen vervelen,
    Althans, niet tegelijk.

    Langs de deuren sluipen ze,
    halen ze stilletjes van het slot.
    Daarna hebben ze maar een doel,
    in de keuken of voorraadkast.

    Met een sluwe blik
    verstoppen ze zich hier en daar,
    voor onbekende blikken,
    en of er niemand in de buurt was.

    En zelfs als iemand ze zag,
    aarzelden ze niet
    om mensen te foppen - het verstoren
    van de vrede in huis.

    lees verder
  • Brot / The Valhalla Murders

    Ik ben nog bezig met Ófærð (buiten IJsland beter bekend als Trapped), maar eind december begint iets nieuws uit het hoge noorden. Brot, oftewel The Valhalla Murders, werd door de BBC getipt voor “addictive viewing this winter”.

    lees verder
  • Onderhoudswerkzaamheden

    De afgelopen weken ben ik bezig geweest om alle posts in dit blog volledig te converteren naar Markdown en alle links om te zetten naar de Jekyll {% link %} en {% post_url %} tags, waar relevant. Ik wil namelijk heel graag dit blog wat nieuw leven inblazen, maar daarvoor moet de keuken natuurlijk wel een beetje opgeruimd zijn.

    lees verder