Nummer zes, Schalenlikker
was altijd opgefokt.
Vanonder de bedden
stak hij zijn lelijke hoofd.

En wanneer de schalen neergezet werden
voor kat en hond,
slingerde hij zich erheen om ze te vangen
en ze leeg te likken op de grond.

De vijfde Pottenschraper,
was een merkwaardige kerel.
Wanneer de kinderen de korstjes kregen,
klopte hij op de deur.

Ze renden om te kijken
of de gast er al vandoor was.
Dan haastte hij zich naar de potten
en haalde zijn goede prijs.

De vierde, Lepellikker
was vreselijk dun.
En oh, wat was hij blij,
als de kok even vetrok.

Dan haastte hij zich als de bliksem
om de lepel de grijpen,
en hield haar met beide handen,
omdat ze soms glad was.

Kleintje was nummer drie,
een mannetje kort van stuk.
Hij laat geen kans onbenut
voor een veeg uit de pan.

Terwijl hij ermee vandoor gaat,
schraapt hij er nog wat stukjes uit,
een beetje aangebrand misschien,
langs de rand, hier en daar.

Gulzige Gijs was de tweede,
met zijn grijze hoofd.
Hij gleed door een kloof naar beneden,
en schoot zo de koeienstal in.

Hij verstopte zich in de hokken,
en stal het schuim van de melk,
terwijl de boerin
aan het praten was met de boer.

De eerste van hen was Springstok.
Hij kwam stijf als een plank,
jagend op de schapen van de herders,
zo veel hij maar kon.

Hij wilde de ooien melken,
maar dat viel nog niet mee.
Zijn stijve knieen
- ze verhinderden het.

Luister naar mijn verhaal
van een stel kwajongens,
die ons vroeger bezochten
op onze boerderijen thuis.

Ze kwamen uit de bergen,
zoals jullie vast wel weten.
in een lange stoet
naar de erven in het dal beneden.

Grýla was hun moeder
zij gaf hen trollenmelk.
Hun vader was Leppalúði,
Een werkelijk walgelijk stel.

Ze werden de Joeltijdjongens genoemd,
met het joelfeest kwamen ze.
Altijd een voor een,
nooit twee of drie.

Met dertienen waren ze,
Deze kleine heren.
Ze wilden niet komen vervelen,
Althans, niet tegelijk.

Langs de deuren sluipen ze,
halen ze stilletjes van het slot.
Daarna hebben ze maar een doel,
in de keuken of voorraadkast.

Met een sluwe blik
verstoppen ze zich hier en daar,
voor onbekende blikken,
en of er niemand in de buurt was.

En zelfs als iemand ze zag,
aarzelden ze niet
om mensen te foppen - het verstoren
van de vrede in huis.

Ik ben nog bezig met Ófærð (buiten IJsland beter bekend als Trapped), maar eind december begint iets nieuws uit het hoge noorden. Brot, oftewel The Valhalla Murders, werd door de BBC getipt voor “addictive viewing this winter”.

Vandaag heb ik na bijna 3,5 jaar afscheid genomen van mijn collega’s bij GX Software in Nijmegen, want vanaf morgen start ik bij IXON in Overloon!

De afgelopen weken ben ik bezig geweest om alle posts in dit blog volledig te converteren naar Markdown en alle links om te zetten naar de Jekyll {% link %} en {% post_url %} tags, waar relevant. Ik wil namelijk heel graag dit blog wat nieuw leven inblazen, maar daarvoor moet de keuken natuurlijk wel een beetje opgeruimd zijn.