Zoals ik afgelopen week al schreef, wilde ik de panorama-viewer verder uitbreiden om meer foto’s toe te voegen. Interacties in de derde dimensie werken echter nét anders dan op het platte scherm. Daarnaast zijn allerlei conventies nog helemaal niet uitgewerkt, dus iedereen doet maar wat en dat is heel verfrissend.

We hebben onszelf laatst een VR-headset cadeau gedaan. Om Beat Saber te spelen natuurlijk, maar ook om lekker mee te knutselen. Er zijn native ontwikkelomgevingen voor zo’n beetje elke headset die op de markt te krijgen is, maar er is ook een W3C specificatie voor VR- en AR-applicaties, gezamenlijk vaak XR genoemd. Die specificatie heet WebXR en breidt het 2D web uit met de derde dimensie.

Lang geleden leefde ik een paar maanden in IJsland, waar ik kennismaakte met de perfecte IJslandse variant van de Devil’s Pie: Djöflaterta. Nu was ik niet helemaal kapot van het recept wat ik destijds had en ben ik op zoek gegaan naar een nieuwe samenstelling.

Met baby steps, zo komen we er wel. Eerder had ik het erover dat de Arduino geen eigen RTC (Real Time Clock) heeft en daardoor ten eerste een vrij grote afwijking van enkele seconden per dag heeft en ten tweede de tijd-instelling steeds kwijtraakt bij herstarten.

Met Pasen was ik samen met Jasper op vader-zoon weekend naar Parijs, waarover later misschien nog wat meer. Op onze zoektocht naar de Vrijheidsbeelden van Parijs kwamen we in de Jardin du Luxembourg een exemplaar tegen. Er staan twee bordjes bij die wat achtergrondinformatie over dit beeld geven en vóór een van die bordjes vonden we een beschilderde kiezelsteen.

Het project ligt even een beetje stil, maar ik heb in de tussentijd wel een kleine uitbreiding gemaakt zodat je ‘s nachts niet wordt verblind door een zee aan licht, maar dat je tegelijk overdag de klok ook nog kan aflezen.

In de vorige post zagen we de hardwarekant van mijn model van de Lichtzeitpegel. In deze post gaan we de softwarekant verkennen, om er vervolgens achter te komen dat we nog lang niet klaar zijn met de hardware…

Naast programmeren was ik altijd al geïnteresseerd in de hardware-kant, wat zelfs in een vlaag van verstandsverbijstering leidde tot een studiejaar elektrotechniek. Wat me altijd een beetje er vanaf hield om er meer mee te doen was de enorme verscheidenheid aan componenten en het grillige gedrag van analoge schakelingen wat ik niet altijd goed begreep. Er was eigenlijk gewoon teveel wat ik niet wist om goed te beginnen.

Elk jaar een nieuwe programmeertaal leren. Het is iets wat ik de afgelopen jaren met wisselend succes heb geprobeerd. Het is leerzaam om inzichten die taalontwerpers hadden voor de ene taal te vertalen naar een andere. Het nadeel is dat documentatie voor programmeertalen geschreven wordt voor een breed publiek, dus je moet vaak eerst door een hoop basismateriaal heen lezen voordat je bij “the good stuff” komt. Dat is jammer, want als je een andere natuurlijke taal leert, hoef je (meestal) ook niet eerst het alfabet en het concept van “woorden” opnieuw te leren.

Schijnbaar was RSS 2.0 gisteren 20 jaar! De drijvende kracht achter feed readers, maar tegenwoordig vooral podcasts heeft de tand des tijds prima doorstaan. Zo’n 18 jaar geleden schreef ik hier al over RSS en hoe het het internet op zijn kop zou zetten… Dát artikel sloeg achteraf gezien eigenlijk nergens op. Twee en half jaar later probeerde ik het opnieuw en dat leek al meer ergens op.

Sinds een tijdje gebruik ik op m’n werk geen MacBook meer, maar heb ik een Linux laptop (uiteraard met Debian erop, dat is al sinds 1998 “mijn” distributie). Werkt super fijn, behalve als ik even snel een foto van bijvoorbeeld een whiteboard vanaf m’n iPhone naar dat ding wil krijgen. Alles waar de Linux-wereld een oplossing voor heeft, werkt niet in de Apple-wereld en andersom.

Ruim twintig jaar geleden schreef wielerjournalist Frans van Schoonderwalt in de Volkskrant een column over de Schoolstraten van Nederland. Op 13 januari 2001 was Horst aan de beurt. Ik kwam in september 2016 bij toeval terecht op de pagina van de column op de site van de Volkskrant en heb er destijds een PDF van gemaakt. Dat was maar goed ook, want inmiddels zijn we zes jaar verder en heeft de krant zowat alles achter de betaalmuur gezet.