Om het thuisfront efficiënt op de hoogte te houden terwijl ik in Scandinavië ben heb ik een week of twee geleden een gebruiker op Twitter.com aangemaakt. Het is tevens een experiment om het concept microbloggen (een weblog in het heel klein) uit te proberen vanaf m’n Nokia N810. In het achterhoofd heb ik de hoop dat gratis Wi-Fi in Scandinavië net zo toegankelijk is als in IJsland, hoewel ik ook berichten zou kunnen plaatsen via SMS.

Misschien is een korte introductie tot Twitter op z’n plaats. Het is een website waar iedereen die dat wil een gebruiker kan aanmaken en vervolgens antwoord geven op één enkele vraag: Wat ben je aan het doen? Dat is an sich natuurlijk niet echt interessant, want wie wil dat nou weten?

Blijkbaar willen je “volgelingen” dat. Als je iemands berichten (“tweets”) automatisch op jouw eigen pagina wilt zien verschijnen, kan je die persoon “volgen” en het doel van het spelletje lijkt te zijn zoveel mogelijk volgelingen te vergaren. Hoe meer volgelingen, hoe meer mensen horen wat je te zeggen hebt, het is alsof je op een zeepkistje in Speaker’s Corner staat en probeert zoveel mogelijk mensen van de ander weg te kapen, behalve dat je bij Twitter beide gesprekken kan blijven volgen en dus geen mensen wegkaapt.

Tot nu toe is het allemaal maar een beetje saai; je hebt een gebruiker, en dan? Dan moet je op zoek gaan naar mensen en feeds die je interessant lijken. Dat dat nog niet zo makkelijk is, blijkt uit het feit dat ik na twee weken pas zeven anderen volg, waarvan vier bots. Daarnaast heb ik bovendien niet het gevoel dat ik gelezen wordt (5 followers) en dat motiveert niet echt tot schrijven. Het lijkt erop dat Twitter zinniger is als je met een stel mensen ermee begint en je nog geen goed kanaal hebt om dingen te delen.

Dat kanaal heb ik dus al wel en heet in mijn geval Utopia en maakt ook comments op m’n blog deels overbodig. Ik merkte dat toen ik in IJsland was: er was een strikte scheiding tussen de reacties van diegenen die me in Utopia konden bereiken en daar reageerden en diegenen die dat niet konden en op de site hun reacties plaatsten.

Donderdag vertrek ik dus naar het noorden. Algemene updates zullen via Twitter gaan, maar ik probeer natuurlijk ook nog wel wat van me te laten horen via de andere kanalen. Mijn pagina is twitter.com/islandsvinur en er is ook een RSS feed beschikbaar.

via [Nico Golde](http://nion.modprobe.de/blog/archives/621-security-vs.-privacy-illustrated.html).

Vanavond stond alweer de 4^e IIW (Interne Isiswedstrijd) op het programma. Na een marathon die ik aan me heb voorbij laten gaan en een rampzalige 1500 meter (op m’n toen splinternieuwe schaatsen, dus daar kwam het wel door), was het weer tijd voor een 500/1000m combinatie.

PRs werden aan gort gereden en het was ook mooi om te zien dat er weer een paar beginners meer meededen. De wedstrijden beginnen echt van de grond te komen.

M’n richttijd voor de 500 was om onder 1 minuut te gaan, dat is helaas niet gelukt, maar de flinke verbetering op de 1000 maakte een boel goed, en nou ben ik niet meer twee keer zo traag als de snelste ter wereld :P

Beide tijden staan dus nu op scherp om de volgende keer hopelijk wel onder de 1 resp. 2 minuten te duiken :)

Zo, volgende week donderdag is het zover, dan vertrek ik voor twee weken naar het hoge noorden.

Voor mezelf en ook voor de thuisblijvers heb ik het reisschema in m’n agenda gedumpt en gepubliceerd (suffere HTML versie).

Grofweg ben ik van 7 tot en met 10 februari in Trondheim, van de 11e tot en met de 16 in Stockholm en dan nog tot de 22e in Helsinki.

Op 27 januari zendt de ZDF de film Das Wunder von Berlin uit. Waarom viel de Muur op 9 november 1989? Waarom liep dit niet zo uit de hand als de demonstratie op het Plein van de Hemelse Vrede in Beijing?

De val van de Muur verenigde twee landen die al bij elkaar hoorden (“Jetzt wächst zusammen, was zusammen gehört” – Willy Brandt), maar scheurde in vrede families uiteen. Moeder is overtuigd socialist, de kinderen vertrekken naar de “vrijheid” aan de andere kant en vader blijkt al jaren bij de Stasi te zitten en wordt nu opeens als crimineel bestempeld.

De reden dat ik me voor dit stukje wereldgeschiedenis interesseer komt denk ik vooral doordat het de eerste grote gebeurtenis is die ik me kan herinneren. Voor Tsjernobil was ik nog nét iets te klein en weet ik alleen dat daarna ik niet in de zandbak mocht spelen.

Van de val van de Muur weet ik nog dat we naar de familie in Duitsland gingen: Toen we vertrokken was alles zoals het al jaren was – en ik vond het eigenlijk ook niet vreemd, maarja, heb je wel een politieke mening als zevenjarige? – toen we aankwamen kwamen net de beelden op TV van feestende mensen bovenop de muur. Ook de beelden van vakantiegangers die niet meer thuiskwamen en van mensen die de ambassades in vluchtten maakten indruk.

Dus vanavond om kwart over 8 op ZDF, das Wunder von Berlin.

Ohhh, de Verkiezing van de Spatie van 2007! Met juweeltjes als ‘systeem fout geconstateerd’, ‘software matig’ en ‘naakt model tekenen’.

Zie je hier niets bijzonders aan, dan heb je waarschijnlijk de mysterieuze, maar erg besmettelijke Engelse ziekte te pakken.

Het gebruik van dit Deppenleerzeichen zoals onze oosterburen hetzelfde verschijnsel noemen slaat door de anglicalisering van onze taal wild om zich heen en levert naast een hoop vermakelijke taalblunders ook een hoop onbegrip op.

Want is het nou een zware doos (al dan niet) gevuld met spullen of is het een stevige doos, speciaal gemaakt voor zware spullen?

Gelezen op How do you like Iceland?:

Because Nerds are Cool in Iceland

A laptop in Reykjavik is like a guitar-case on the continent: it doesn’t matter what you’re doing with it, just carrying one around increases your chances of getting lucky.

Imagine using your computer in a pub back home; everybody would look at you like you’re barmy… before turning back to the television that’s blaring away in the corner, that is. Nearly all bars in Reykjavik are TV-free, thankfully, but what’s even better is that being a nerd is actually considered cool in Iceland, and you can surf the net in the pub without anybody thinking any the less of you for it.

Zo heel erg waar, lees nog maar eens wat ik op 9 augustus en 30 oktober 2006 op m’n IJslandblog schreef.

Dank je Bram, voor het wijzen op NodeBox.

Ik was net op zoek naar een eenvoudige en snelle manier om wat plaatjes te genereren voor in m’n afstudeerverslag, was al bijna met Cairo aan de slag gegaan, toen Bram met NodeBox kwam en daar heb ik alweer heel wat uurtjes mee gespeeld zonder echt nuttig werk te hebben verricht…

NodeBox is a Mac OS X application that lets you create 2D visuals (static, animated or interactive) using Python programming code and export them as a PDF, an image or a Quicktime movie. NodeBox is free and well-documented.

Wiskunde ziet er soms best gaaf uit!

De Verenigde Naties kwamen afgelopen november met het Human Development Report 2007/2008, waar IJsland als “de beste plaats om te leven” uit kwam.

Het kunstenaarsduo Wouter Osterholt en Elke Uitentuis woont in Reykjavík en proberen middels citaten die ze op allerlei plaatsen vinden deze uitspraak te relativeren.

Een van die citaten komt van de Reykjavík Harbour Watch die ik al lang volg en inderdaad alleen maar kan bevestigen; het bussysteem is hopeloos.

Intussen is “ECS” trouwens overstag gegaan en heeft na anderhalf jaar een auto gekocht.

Mark Malkoff, die ooit alle (toen) 171 filialen van Starbucks in Manhattan (dank voor de verbetering, sherco) heeft bezocht in 1 dag, heeft weer een nieuwe uitdaging.

Terwijl zijn woning groot onderhoud krijgt, zal hij leven in de IKEA. Aangezien een groot deel van z’n inrichting van IKEA was, zou hij zich best wel eens thuis kunnen voelen. Malkoffs grootste verrassing was misschien wel dat IKEA hem toestemming gaf voor het project. Hij is er afgelopen maandag ingetrokken en blijft tot zaterdag (dat klinkt niet als een week, maar goed).

Ah kijk nou, Groen Links heeft Planet ook ontdekt: Planeet Groen Links. Goed bezig!

Eindelijk aangekomen!

Maar nu moeten ze me bij Nokia toch even uitleggen sinds wanneer Duitsland, Zwitserland, Oostenrijk en Nederland in één regio zitten, want nu zit ik dus met een QWERTZ toetsenbord opgescheept (en ik denk dus ook iedereen die dit ding in Nederland in de winkel koopt)! Ach ja, alles went, dus hopelijk dit ook.