Categorie: Web-stuff

  • Een atlas van stedelijke geotaggers

    Onderstaande kaart van Eric Fischer laat van foto’s op flickr.com zien waar ze zijn gemaakt (“geotagging”) en hoe snel de maker ervan bewoog. Een zwarte lijn geeft de snelheid van een voetganger weer, rood is vaar- of fietssnelheid en groene en gele lijnen geven de snelheid van een auto of trein aan.

    The Geotaggers' World Atlas #2: London
    London

    Het geeft de toeristische trekpleisters goed weer, rechtsonder zie je Greenwich, iets erboven Canary Wharf. Het centrale cluster stopt rechts tamelijk abrupt met Tower Bridge. Er is een grote concentratie te zien in Westminster. Helemaal links zie je de botanische tuinen Kew Gardens.

    Op de hoogste resolutie is goed te zien hoe de kaart tot stand kwam. Fischer sorteerde eerst alle foto’s op datum en tijd, en trok vervolgens lijnen tussen opeenvolgende foto’s als deze redelijkerwijs dicht genoeg bij elkaar lagen. Liggen de punten dicht bij elkaar is de lijn zwart, liggen ze wat verder uit elkaar zijn ze rood.

    Het is opvallend dat de kaart nu al zo’n groot detail toont, want het geotaggen van foto’s is een redelijk nieuw verschijnsel en slechts een handjevol mensen zal waarschijnlijk hun foto’s volledig automatisch laten geotaggen.

    Meer steden staan op The Geotaggers’ World Atlas on Flickr.

    The Geotaggers' World Atlas #14: Amsterdam by Eric Fischer, on Flickr
    Amsterdam

    Lees verder
  • Quit Facebook Day

    Op 31 mei is het Quit Facebook Day. Aanleiding zijn de uitspraken van Mark Zuckerberg – eigenaar van Facebook – dat “privacy niet zo belangrijk is”, dat “privacy dood is” en de ondoorzichtigheid van Facebooks privacy-instellingen. Nou wil ik niet beamen dat privacy inderdaad niet zo belangrijk is, maar is het niet zo dat wat jij over jezelf op Facebook publiceert gewoon je eigen verantwoordelijkheid is?

    Het gezever over privacy komt waarschijnlijk van een stel ijdeltuiten die hun hele hebben en houden openbaar maken op internet. Vervolgens zijn ze verbaasd als iedereen weet wat ze doen en worden ze zelfs boos als bedrijven die gegevens gebruiken.

    Het is zo gemakkelijk om je achter privacy te verschuilen. Maar privacy op Facebook (en ook op het hele internet trouwens) heb je naar mijn mening namelijk gewoon zelf in de hand. Je kan er namelijk ook voor kiezen om géén gênante foto’s te delen of níet te melden dat je weer stomdronken was in het weekend.

    Privacy-instellingen zijn niets meer dan kunstmatige drempels voor gepubliceerde berichten, het scheelt niet meer dan een enkel bitje of een ander jouw bericht kan lezen of niet. Een enkel foutje kan ervoor zorgen dat je de controle kwijtraakt over je spullen. Jij hebt je privacy-instellingen misschien op orde, maar wat weerhoudt je “vriend” ervan om die grappige opmerking over je baas te kopiëren?

    Mijn advies? Blijf lekker hangen op Facebook, controleer je privacy-instellingen, besef wie je vrienden zijn en gebruik je verstand als je iets publiceert (openbaar maakt) op internet. Ohja, en verwijder Farmville.

    Update Augustus 2019: Verwijder Facebook toch maar. Zo geweldig was het allemaal toch niet…

    Lees verder
  • Brekend: Piraterij heeft geen direct negatieve invloed op bioscoopbezoek

    Gelezen in De Pers:

    De bioscopen in Nederland hebben vorig jaar 27,2 miljoen toegangstickets verkocht, 15,8 procent meer dan een jaar eerder. […] Dat heeft het Europese Audiovisuele Observatorium donderdag op de eerste dag van het Internationale Filmfestival van Berlijn bekendgemaakt.

    Het blijkt dat als je kwaliteit produceert, mensen echt wel naar de bioscoop willen komen om je film te zien. En dat in dezelfde tijd dat café’s en restaurants het moeilijk hebben.

    Lees verder
  • Gowalla

    Met het groeiend aantal GPS chips in telefoons en andere mobiele apparaten, groeit ook het aantal diensten waarmee je je locatie kunt bijhouden. Sommige diensten, zoals Google Latitude, zijn heel droog en geven slechts een ballonnetje weer op de plek waar je bent en hebben verder weinig speciale functies. Andere diensten maken er een spel van, waarbij je punten kan verdienen als je naar een bepaalde plek gaat.

    Geocaching

    Gowalla Spots Het idee van deze spellen komt voort uit het fenomeen Geocaching. Op een geocache-forum wordt een raadsel geplaatst wat je als je het hebt opgelost naar de plek zal voeren waar je een “cache” zult vinden. Zo’n cache bestaat meestal uit een verder nutteloos object (een plastic boerderijdiertje, een haarborstel, noem het maar op) en een boekje waar je je naam in kunt vullen. Andere vinders van de cache kunnen zo zien wie hen voor was en wanneer. Om aan geocaching te doen hoef je eigenlijk alleen een GPS ontvanger of een goede stafkaart te hebben. Eigenlijk is het dus gewoon een soort schatzoeken.

    Een paar jaar geleden waren GPS ontvangers nog duur, maar tegenwoordig heeft bijna iedereen die vaak op de weg zit wel een navigatie-systeem en zitten de chips ook in steeds meer telefoons.

    Virtuele spellen in de echte wereld

    Een paar weken geleden heb ik de iPhone app Gowalla geïnstalleerd. Gowalla is geocaching, maar dan met virtuele caches, je zult dus nog steeds op stap moeten gaan, maar op de locatie zelf is geen schat meer te vinden. Het spel is dan ook niet om de schatten te doen, maar om het ontdekken van nieuwe plekken.

    Op willekeurige plekken krijg je items die daar “liggen”, deze kan je dan weer achterlaten voor de volgende, of bewaren voor later gebruik. Dit gebruik is op dit moment now wel beperkt tot stoer doen tegenover je vrienden. Er zijn ook voorgedefinieerde “trips”, een verzameling plekken die je kan bezoeken. Heb je zo’n trip voltooid, krijg je een stempel in je paspoort. Draag je bij aan het netwerk, door veel plaatsen toe te voegen, verdien je ook een stempel in je paspoort.

    Op dit moment lijkt Gowalla nog vooral spielerei, maar het is te hopen dat er in de toekomst iets meer mee te doen valt. In plaats van “Clickety Bricks” of een “Clay Pot” zou je natuurlijk veel liever een gratis broodje krijgen bij je favoriete broodjeszaak. Of tenminste, dat zou een bedrijf waarschijnlijk liever zien ;-).

    Lees verder
  • _why is Kwijt

    Het lijkt erop dat _why er de brui aan heeft gegeven. Rubyist why the lucky stiff heeft zijn Twitter-gebruiker verwijderd en ook zijn gegevens van Github gewist. Ook z’n sites hackety.org, whytheluckystiff.net, shooes.net en hobix.com zijn foetsie.

    Waarom is dit nieuws? Hobix is de software die dit weblog genereert, geschreven rond 2005 door _why himself en daarna door een aantal enthousiastelingen nog een beetje doorontwikkeld.

    Een van z’n laatste Tweets:

    programming is rather thankless. u see your works become replaced by superior ones in a year. unable to run at all in a few more.

    Meer op Rubyinside.com.

    Update: John Resig heeft een eulogie voor _why geschreven, wat misschien ook een en ander duidelijk maakt voor degenen die _why niet echt kenden (inclusief Resig zelf).

    Dat opent vragen, is het karakter _why definitief heengegaan? En zien we een nieuw karakter opstaan?

    Lees verder
  • Voedsel van Ver

    Via swissmiss:

    Far Foods:

    Een alternatieve verpakking voor supermarktprodukten, om de afstanden die voedsel soms moet afleggen en de hoeveelheid CO2 die daarbij vrijkomt te benadrukken. De bon heeft een afscheur-strip zoals bekend van boarding passes.

    Lees verder
  • Twitter - Anderhalf jaar later

    twitter kalmar Vorig jaar schreef ik over het feit dat ik een account op Twitter had aangemaakt. De directe aanleiding was het arriveren van m’n Nokia N810 (daarover moet ook nog eens wat geschreven worden, bedenk ik mij nu) en de aanstaande studiereis naar Scandinavië.

    In die tijd heette Twitteren nog microbloggen en het Journaal had er nog niet van gehoord. Updates gingen nog via de instant messenger en de “Fail Whale” was nog lang niet populair.

    De vliegtuigcrash bij Schiphol maakte Twitter in één klap bekend in Nederland. Daarna ging het snel, steeds meer “oude media” werd actiever op Twitter. Ook de commerciëe bedrijvigheid nam toe, wat je vooral merkte aan de mails van nieuwe volgers die probeerden je te lokken ook hen te volgen.

    Het grote publiek raakt intussen wat bekender met het fenomeen en vraagt zich vooral af wat er nou zo interessant is om iedereen te vertellen wat je aan het doen bent. Nou, ik geef ze daar helemaal gelijk in, want dat is helemaal niet zo interessant.

    Waarom ik dat dan toch de hele wereld meedeel? Omdat het zoveel méér kan zijn dan alleen zeggen wat je aan het doen bent. Het laat zien wat je beweegt, welke kennis je hebt, hoe bereid je bent die kennis te delen. Oftewel, wat voor mens je bent. Dat kan interessant zijn voor je toekomstige werkgever!

    Tegelijk kan je toekomstige werkgever zich óók via Twitter of een soortgelijke dienst profileren. Je raadt het al, mijn werkgever heb ik leren kennen via Twitter. Pas nadat ik @isaaceindhoven had gevolgd vielen me hun wervingsposters op de TU/e me op! Intussen had ik voor mezelf al een beeld gevormd van een dynamisch bedrijf met interessante projecten. Een paar minuten nadat ik mijn sollicitatie had verstuurd las ik in mijn Twitter client:

    twitter isaaceindhoven sollicitatie

    Een bedrijf wat zijn werkzaamheden publiceert, profileert zich als een open organisatie. Bij ISAAC wordt geprobeerd elke week iets op de ISAAC blog te zetten. De artikelen over het algemeen wel behoorlijk technischer van aard, maar daarvoor is het natuurlijk ook een software- en geen marketingbedrijf.

    Maar alleen publiceren is echter nog geen open communicatie, want communicatie vereist tweewegverkeer. Neem bijvoorbeeld Rhinofly, het bedrijf waar m’n neef Frank Meeuwsen als brand manager jarenlang het online gezicht van is geweest. Als een van Nederlands oer-bloggers wilde hij het merk Rhinofly in de blogosphere vestigen. Op hun “corporate weblog” Frank-ly delen ze de kennis die ze intern opdoen met de buitenwereld, met de mogelijkheid tot discussie.

    Interne bedrijfsdiscussie die geschikt is voor de buitenwereld, wordt via Twitter gedeeld. Het geeft de lezer het gevoel betrokken te zijn bij het bedrijf, er deel van uit te maken en dat is soms ook zo, want je bent altijd vrij om te reageren en een open organisatie moedigt dit ook aan en neemt de nieuwe discussiepartner (tijdelijk) op in het gesprek.

    Naast communicatie is een tool als Twitter ook heel geschikt om eens het leven van iemand uit een andere beroepsgroep te volgen. Wat doet een topsporter als hij niet de snelste 500 meter ooit schaatst? Waarmee is een minister van buitenlandse zaken zoal bezig?

    Twitter stelt de vraag “Wat ben je aan het doen?”, maar dat zou eigenlijk moeten zijn “Wat houdt je bezig?”

    Lees verder
  • Ryanair weet zich geen houding te geven op internet

    Rants PR op internet, het is niet altijd even subtiel en doordacht, zo bewijst Ryanair. Jason Roe, een software developer uit Dublin vond op een goede dag een leuk bugje in het boekingssysteem van Ryanair, waardoor hij gratis een vlucht kon boeken.

    Ok, As I was booking flights down to cork for the blog awards, I noticed something a bit strange. When I went to change my flight times, all of the prices on the flights had changed to “Total Cost of Flight 0.00”.

    De (bevestigde) reactie van Ryanair

    jason! you’re an idiot and a liar!! fact is! you’ve opened one session then another and requested a page meant for a different session, you are so stupid you dont even know how you did it! you dont get a free flight, there is no dynamic data to render which is prob why you got 0.00. what self respecting developer uses a crappy CMS such as word press anyway AND puts they’re mobile ph number online, i suppose even a prank call is better than nothing on a lonely sat evening!!

    of dit juweeltje:

    If you would work in your pathetic life on a such big project in a such busy environment with so little resources, you would know that the most important is to have usual user behavior scenarios working rather than spending time on improbable and harmless things.

    Ongeacht of Jason nu wel of geen gelijk heeft, het is natuurlijk niet zo verstandig om een klant publiekelijk uit te maken voor een idioot en een lunatic. De officiële reactie van Ryanair hierop is nóg grappiger:

    Ryanair can confirm that a Ryanair staff member did engage in a blog discussion. […] It is Ryanair policy not to waste time and energy corresponding with idiot bloggers and Ryanair can confirm that it won’t be happening again. […] Lunatic bloggers can have the blog sphere all to themselves as our people are far too busy driving down the cost of air travel.

    Wat een hilariteit. En alsof het allemaal nog niet genoeg is moeten we straks ook nog betalen als we naar de WC gaan (dat is trouwens wél een heel slim gespeelde PR-stunt). Alsof dát de prijzen kan laten dalen.

    Beste Ryanair, een tip, kijk eens hoe Iceland Express omgaat met bloggers en publiek en PR in het algemeen: Ze zijn net zo looney als de bloggers zelf!

    Heb je zelf nog leuke PR-missers die het vermelden waard zijn? Plaats een reactie!

    Lees verder
  • Twitter

    Om het thuisfront efficiënt op de hoogte te houden terwijl ik in Scandinavië ben heb ik een week of twee geleden een gebruiker op Twitter.com aangemaakt. Het is tevens een experiment om het concept microbloggen (een weblog in het heel klein) uit te proberen vanaf m’n Nokia N810. In het achterhoofd heb ik de hoop dat gratis Wi-Fi in Scandinavië net zo toegankelijk is als in IJsland, hoewel ik ook berichten zou kunnen plaatsen via SMS.

    Misschien is een korte introductie tot Twitter op z’n plaats. Het is een website waar iedereen die dat wil een gebruiker kan aanmaken en vervolgens antwoord geven op één enkele vraag: Wat ben je aan het doen? Dat is an sich natuurlijk niet echt interessant, want wie wil dat nou weten?

    Blijkbaar willen je “volgelingen” dat. Als je iemands berichten (“tweets”) automatisch op jouw eigen pagina wilt zien verschijnen, kan je die persoon “volgen” en het doel van het spelletje lijkt te zijn zoveel mogelijk volgelingen te vergaren. Hoe meer volgelingen, hoe meer mensen horen wat je te zeggen hebt, het is alsof je op een zeepkistje in Speaker’s Corner staat en probeert zoveel mogelijk mensen van de ander weg te kapen, behalve dat je bij Twitter beide gesprekken kan blijven volgen en dus geen mensen wegkaapt.

    Tot nu toe is het allemaal maar een beetje saai; je hebt een gebruiker, en dan? Dan moet je op zoek gaan naar mensen en feeds die je interessant lijken. Dat dat nog niet zo makkelijk is, blijkt uit het feit dat ik na twee weken pas zeven anderen volg, waarvan vier bots. Daarnaast heb ik bovendien niet het gevoel dat ik gelezen wordt (5 followers) en dat motiveert niet echt tot schrijven. Het lijkt erop dat Twitter zinniger is als je met een stel mensen ermee begint en je nog geen goed kanaal hebt om dingen te delen.

    Dat kanaal heb ik dus al wel en heet in mijn geval Utopia en maakt ook comments op m’n blog deels overbodig. Ik merkte dat toen ik in IJsland was: er was een strikte scheiding tussen de reacties van diegenen die me in Utopia konden bereiken en daar reageerden en diegenen die dat niet konden en op de site hun reacties plaatsten.

    Donderdag vertrek ik dus naar het noorden. Algemene updates zullen via Twitter gaan, maar ik probeer natuurlijk ook nog wel wat van me te laten horen via de andere kanalen. Mijn pagina is twitter.com/islandsvinur en er is ook een RSS feed beschikbaar.

    Lees verder
  • Mark lives in IKEA

    Mark Malkoff, die ooit alle (toen) 171 filialen van Starbucks in Manhattan (dank voor de verbetering, sherco) heeft bezocht in 1 dag, heeft weer een nieuwe uitdaging.

    Terwijl zijn woning groot onderhoud krijgt, zal hij leven in de IKEA. Aangezien een groot deel van z’n inrichting van IKEA was, zou hij zich best wel eens thuis kunnen voelen. Malkoffs grootste verrassing was misschien wel dat IKEA hem toestemming gaf voor het project. Hij is er afgelopen maandag ingetrokken en blijft tot zaterdag (dat klinkt niet als een week, maar goed).

    Lees verder
  • Ehrensenf RSS feed reborn

    After the upgrade to PHP5 on Orion, the [podcast feed of Ehrensenf]/web-stuff/2007/02/20/ehrensenf-2.html) stopped working, but I didn’t have the time to fix it properly. I did yesterday and it thus works again. Miro Video Player

    The DOM XML API in PHP changed in version 5 to better adhere to the DOM API standard; which means the underscore notation is dropped in favour of camel casing.

    Lees verder
  • Mah Jongg Considered Harmful

    From BBC News Web Site:

    A study by doctors in Hong Kong has concluded that epilepsy can be induced by the Chinese tile game of mahjong.

    Nota that this is not about the solitaire game, but the one you play with four players.

    Demanding

    The game, which is intensely social and sometimes played in crowded mahjong parlours, involves the rapid movement of tiles in marathon sessions.

    The doctors conclude that the syndrome affects far more men than women; that their average age is 54; and that it can hit sufferers anywhere between one to 11 hours into a mahjong game.

    Lees verder
  • Synchroniciteit

    Wim de Bie had het er al over, synchroniciteit, het verschijnsel dat twee ongerelateerde gebeurtenissen onafhankelijk niet eens zo heel opmerkelijk zijn, maar wanneer ze tegelijk optreden wél. Toevallig net gisteren nog trouwens, synchroniciteit aan het werk, want precies vandaag produceerde Nu.nl een knap staaltje!

    Neem nou deze twee koppen:

    Wat gebeurde er, ontstond eerst de brand waarna de Eerste Kamer besloot waarschijnlijk tegen een referendum te stemmen omdat de stemmachines op zich zouden laten wachten en nog meer uitstel ongewenst zou zijn? Of lekte het nieuws uit dat de Eerste Kamer het wetsvoorstel zou verwerpen en heeft daarom de directeur van Nedap de vlam erin gezet om zo toch nog iets van de verzekering te vangen van die onverkoopbare stemmachines?

    Lees verder
  • Making a static copy of a Wordpress blog

    After Abraracourcix the Iceland blog was next to move places.

    The weblog is a Wordpress installation and thus the content is dynamically generated by PHP, using data in a MySQL database. This dynamic behavior is unnecessary for a weblog that has been closed and I therefore ventured on a plan to download the full website and make it available as a rather large set of plain static HTML files.

    The first step you’d like to take when doing this is checking that the directory structure of the pages is to your liking. A standard Wordpress installation leaves a pretty clean structure: directories for each year, one for categories. If you have pages, they will show up with directories of their own.

    These directories don’t actually exist on the server but are constructed by URL rewriting on the side of Wordpress. Very nice.

    Now you take wget and run it once over your entire site, for me it was wget -nv -r http://ijsland.luijten.org/. If you now look inside the HTML files, you’ll notice lots of absolute hypertext references back to your own site. This is because of the options home and siteurl in Wordpress you’ll want to change. I changed them both to /.

    Next I went into the theme files (make a backup of them) and removed all forms, like search and comment forms. I also removed any reference to RSS feeds and other scripts from the header. You may also want to remove eventual Feedburner references for tracking visitors.

    The site is now ready for one last sweep with wget.

    If you find that some images of the layout aren’t loaded correctly, it might be that they are referenced from the CSS file and not directly from any HTML files. You’ll have to open the CSS file and download these images yourself.

    Don’t forget to make a backup of the database, you might want to reopen the weblog somewhere in the future!

    So, next time you’re at http://ijsland.luijten.org/, you’re being served static HTML files by lighttpd.

    Lees verder
  • Das Palast der Republik

    p(right). The Palast is on the right

    In Berlin there is… or rather was a building which apparantly was too ugly to survive the reckless Westernization of former GDR(German Democratic Republic) culture. It is called Palast der Republik and was the seat of the Volkskammer - GDR’s parliament - as well as an entertainment centre for the people with art galleries, restaurants, auditoriums etc.

    Sure, it is ugly and completely out of time and place on the monumental Museumsinsel between late 19th century cathedrals and other buildings along the historical street Unter den Linden. But it was also part of the history of 14 million people who see it being demolished in record time.

    The destruction of their past gives a feeling of being second-class citizens, of their past not being worth saving, that everything was bad in the east. Some things should be kept to serve as a warning, as a memory to what can happen if the wrong decisions are made.

    The Palast der Republik is being torn down now, only to make place for a nice piece of parkland until they know what to do with it (and find proper funding to do it). Where once stood a Prussian palace, destructed by the war, torn down in the 1950s and rebuilt in the incarnation of the new palace, will have nothing new in its place.

    Ole Tangen jr. created a short documentary film, Brokedown Palast about the socialistic building which I found by coincidence today.

    Other interesting videos somewhat connected to the subject:

    So, when I’ll be back in Berlin… The palace will probably not be there anymore.

    Lees verder
  • Ehrensenf & RSS

    Very few of you might have noticed that Ehrensenf I mentioned yesterday doesn’t offer a RSS feed with enclosures, so you can’t add it to your favorite podcatcher (go Democracy!!!) for automatic downloading of new episodes.

    Well, I sat down for half an hour, pulled some PHP and DOM XML magic out of the hat and voila; a feed with enclosures! (psst, don’t tell them, they lack the feed for a reason, namely advertisements).

    Lees verder
  • Ehrensenf

    As a regular Rocketboom viewer, I was introduced in December to the german show Ehrensenf (ES) (anagram of Fernsehen, or television), which I since then catch daily, too.

    ES reached 300 episodes today! Congratulations!

    While it seems to be a copy of Rocketboom at first sight, be it in German, the show turns out to be quite fun to watch and to be different.

    Both shows are produced and scripted, but most hosts of ES (they have “backups” so to say in case Katrin is on the road for 3sat or otherwise busy for the radio or her studies in technical journalism) are in my opinion better than Joanne from Rocketboom. It just looks a bit more spontaneous, less rehearsed.

    ES is funny, despite the Germans are thought of to have no humour at all (which is true in many cases, especially TV shows) and even though the ES team is from Cologne (and thus not from Düsseldorf).

    That being said, I think the Netherlands lack a good light news internet-tv show, but somehow I just can’t imagine it happening here. The only site I would expect to come out with such a thing would be Geenstijl… Yay, what fun would that be… (pause) NOT!

    Lees verder
  • IKEA Hacker

    Obligatory reading material for every IKEA fan!


    hip ikea music machine

    WANTED: your ikea hacks
    i like tinkering with ikea stuff and i know many other people who do too. whatever they may be – a funked up karlanda sofa, an ingenious idea for your pax wardrobe, a creative twist on your kitchen countertop, or even advice on how to finally stop flimsy forby stools from wobbling, i’d love to hear from you. email me at ikeahacker [at] gmail [dot] com.

    Very useful, I say. Although I also read that the LACK wall shelve was hard to install and also EXPEDIT is causing troubles, even needing extra tools to build them…

    Now, I’ve seen JG (flatmate, the ones who know him should know enough ;-)) build up his EXPEDIT on his own without any help nor did he need additional tools, so I gathered this should be doable by anyone.

    Maybe European build instructions are incompatible with Americans? Are our “little differences” a bit too big or does the blogger in question have two left hands?

    Other nice hacks:

    Lees verder
  • Boten Anna

    Nee, het gaat niet om een Zweeds liedje wat te vaak is gecoverd, maar om de website van IKEA (ook Zweeds). Je kan Anna namelijk allerlei vragen stellen over IKEA. Heel leuk, maar nu vraag ik me wel af, wie heeft nu wie geïspireerd en kan ze je ook zo hard verbannen (“och hon kann banna, banna dig så hård”)?

    Zo, de eerste post hier sinds ik weer terugben, met meer in het vooruitzicht.

    Lees verder
  • Centraal Beheer doet het weer

    Zit je net lekker een beetje TV te kijken, komt er een nieuwe reclame van Centraal Beheer voorbij. In eerste instantie is het gewoon de al wat oudere reclame van de kroongetuige die een nieuwe identiteit krijgt en vervolgens nationale bekendheid krijgt…

    Nou, we kunnen nu zelf uit het huis ontsnappen zonder gezien te worden in Calucci, the Game. Briljant!

    Voilà, nu doe ik voor de tweede keer mee aan een viral marketing truuk :)

    Lees verder
  • Bieslog's tunneltje

    Wim de Bie, een van de weinige mensen die van niets werkelijk iets kunnen maken (en daarmee sluit ik nu dus Hart van Nederland en kopiëen uit, want die kunnen van niets niet werkelijk iets maken).

    Goed, in ieder geval, op 23 november 2004 postte hij een berichtje op z’n Bieslog dat hij een link van iemand kreeg toegestuurd waarop het beeld van een webcam te zien was wat de uitgang van een tunneltje in Noorwegen te zien was. Dat is dan ook verder het enige, er is inderdaad een tunneltje te zien, beetje gras en natuurlijk de weg die eruit komt.

    Wat krijgt De Bie vervolgens voor mekaar? Dat er een stel Nederlanders intens naar ‘hun’ cameraatje beginnen te kijken. Opeens heeft een oninteressant tunneltje in het Noorse achterland een schare trouwe fans en zodra er ook maar iets ernstigs gebeurd met de camera slaan ze alarm (zo is de camera al een paar keer van URL veranderd en ook meerdere dagen uitgevallen)!

    Interessant kijkvoer voor de maandagavond die nu langzaam dinsdagnacht begint te worden.

    Lees verder
  • Slimme Marketing van Simyo

    (Dutch only)

    Rijd je hier door de stad, zie je overal posters van simyo hangen, met daarover stickers met teksten “Red de prepaid beller” en “Stop simyo”… Een bezoekje aan de website suggereert dat het hier gaat om een stichting die begaan is met het lot van de verdwijnende prepaidbeller. Robert Long (kent u hem nog?) spoort de bezoeker aan om zijn boodschap door te sturen naar anderen. Op de hele site geen referentie aan het moederbedrijf van de ‘stichting’ én van Simyo: KPN Mobile. Leve whois!

    Dus zó moet je reclame maken, door anti-reclame van jezelf eroverheen te plakken en je klanten te belazeren!

    Lees verder