Ik ben alweer even terug uit Italië, twee weken om precies te zijn en ik heb hier nog helemaal niks over Collalbo geschreven!


View Larger Map

We zijn dus op 31 januari met Isis naar Collalbo afgereisd op trainingskamp. Collalbo, ook wel Klobenstein genoemd, ligt in de Italiaanse Alpen. Als je over de Brennerpas gaat is het nog maar zo’n veertig kilometer. Geen wonder dat dit stuk ook behoorlijk Oostenrijks aandoet. Voor de Eerste Wereldoorlog wás dit gebied zelfs Oostenrijks en nu nog steeds wordt er veel Duits gesproken.

De onoverdekte ijsbaan ligt op 1198 meter hoogte, wat je zou kunnen merken in verband met een verlaagd zuurstofgehalte in de lucht. Zelf had ik hier eigenlijk niet veel last van, maar anderen raakten echt buiten adem. Ik heb geen idee waarom ik er geen last van had, in 2005 in Zwitserland had ik hetzelfde, misschien heb ik overcapaciteit in m’n longen die ik in de bergen kan aanspreken?

IJsbaan panorama
De ijsbaan van Collalbo

In ieder geval, het ijs is prachtig, heerlijk glad, geen bobbeltje in te ontdekken en het rijdt superfijn. Zelfs als je niks doet, ga je nog vooruit. Dat ligt er waarschijnlijk aan dat je op één recht eind altijd wind mee hebt en het andere rechte eind een klein beetje afloopt (volgens Jos).

Er ligt overal een dikke laag sneeuw, behalve op het ijs, want dat houden ze netjes schoon… Tot donderdag dan, want toen had het toch iets te hard gesneeuwd en was het bovendien vastgevroren aan het ijs. Resultaat: Een op natuurijs lijkende kunstijsbaan met een laag sneeuw waar je amper meer op doorheen kon ploegen. Dat was het laatste wat we van het ijs hebben gezien, de rest van de week moesten we ons vermaken met alternatieve activiteiten, die toch ook erg leuk waren.

Alles bij elkaar is het een leuke week geweest, jammer van de sneeuw op het eind die roet in de afsluitende wedstrijd gooide, maar daardoor weten we nu wel wat Nard met een krokodil doet.